هنوزم وسط درس خوندن یا کارهای روزمره ام مثل حمام رفتن یا کارهای دیگه خودمو ناراحت حس میکنم.

و بی دلیل ناراحت و ناراضی فقط سعی میکنم اون کار و تموم کنم.

حتی گاهی از شدت ناراحتی گریه میکنم و باز فقط سعی میکنم تموم کنم . 

خاصیت عمیق شدن توی خودت اینه که راحت تر میتونی خودتو حل کنی . 

مثلا وقتی چند روزه به شدت ناراحتی یهویی به خودت میای میبینی تو فقط ناراحتیو انتخاب کردی نه بیشتر نه کمتر. و خب اشکالی نداره اگر گاهی انتخابت ناراحتی باشه اما اشکال داره اگر توی یه انتخاب باقی بمونی.

یا اینکه مثلا وقتی حرف ها و رفتار های آدما روت تاثیر میزاره یهویی نگاه میکنی و متوجه میشی به جای عمیق شدن توی حس ها و گرفتن انرژی روی سطح حس ها باقی موندی برای همینم حسادت و غم و شادی رو بیشتر از هر چیز دیگه ای داری میفهمی.

همه اینارو گفتم که بگم تاثیرات محیط اطرافم مثل بودن و نبودن آدم ها الان حتی بیشتر از قبل روم تاثیر میزاره اما اینکه تاثیر میزاره مشکلی نیست اینکه چه تاثیری میزاره مشکله.  

یه جایی نوشته بود " انتخاب های ما بیشتر از توانایی های ما شخصیت مارا تشکیل میدن" 

راست میگه انتخاب کن تاثیر بودن و نبود آدمها روت چه شکلی باشه عمیق شو فاطمه....