تاحالا شده اونقدر زل بزنین به پیاماتون که آخر سر ببینین آنلاینه و بعد بازم اونقدر زل بزنین تا بعد از چند ساعت دیگه آنلاین نباشه.؟!

یا مثلا در عین اینکه میدونین نباید توقع چیز خاصی و داشته باشید ولی همش دنبال یه نشونه باشین حتی کوچکترینش و از اون نشونه پیدا بشه اونقدر خوشحال شین که از خوشحالیتون ناراحت شید. 

چقدر ناراحتم از خوشحالیام

خالق آسمون رنگ ها

تاحالا شده آسمون قبل از طلوع آفتاب و تماشا و تنفس کنین؟!

نه دقیقا قبلش رو بلکه دقایق طولانی از قبل از طلوعُ .

یه جایی از آسمون میتونید ببینید که چطوری از رنگ آبی نفتی میشه به رنگ بنفش کبود رسید. یه تناژ خیلی نادر و خیلی دقیق از رسیدن به آبی خیلی تیره تا آبی نفتی و بعد بنفش کبود.

سمت شرق آسمون ( اگر اشتباه نکنم ) یه تناژ خیلی نادر از رسیدن آبی تیره به سمت سفید و بعد از اون سرخابی میبینید . و بنظرم تنفس این آسمون دلپذیز ، تنفس هوای این آسمون دلپذیرُ نباید از دست داد. نفس عمیق بکشید چونکه فقط اون ساعت از شبانه روزه که توی همه دنیا پرنده شروع به خوندن میکنن و آدما خیلی به ندرت دیده میشن و هوا به قدری نابه که بشه تنفس عمیق کرد.

اگر این همه رنگ تو آسمون نشونه خالق زیبایی ها نیست و چی میتونه باشه تو دنیا که ثابت کنه خالقی هست؟