زندگی جای بی رحمی شده

چند ماه بود نامردی آدما خیلی ته دلمو خالی نمیکرد نمیشکوند نمیسوزوند.

امروز ولی  بعد از مدت ها نامردی آدمای اطرافم دلم و خالی کرد.

خودمو پرت کرد روی تخت و یهویی انگار که رفتم تو اوج تنهایی فقط ساکت بودم و انگار هیچ وقت هیچ کس نبوده تو زندگیم.

دوستی چقدر چیز نایابی شده. چقدر دوستی نیست...

نفسمو جای تماااام دردایی که سنگینی میکردن روی قفسه سینم دادم بیرون و خیلی بی حال ساعت هاست خیره شدم به سقف.

دنیا جای بی رحمی شده

اعصابم خورد شد و تمااااام فامیل هایی که توی پیجم بودن و بلاک و آن بلاک کردم