دو بعد زمین تا آسمون زندگیم

گفته بودم هر از چند گاهی عادت دارم برگردم به نوشته هایی ناشی از چند لحظه کوتاه از زندگیم نگاه کنم ؟ نگاه کنم تا بستجم چقدر اون فاطمه قبلی ام هنوز. و میدونی با اینکههههه میخوام تغییر کنم اما اگر خیلی تغییر نکرده باشم‌انگار از ثبات تفکراتم خوشحال میشم . 

یه وقتایی خودمو توی یه دنیای کاملا فانتزی تصور میکنم . یه دشت سبز مثلا با یه پیرهن گل گلی یه سبد برمیدارم میرم یه دسته گل رنگی رنگی میچینم برای اتاقم . بعد با لباس ورزشی میرم تو دشت میدوم . بعد شاید مثلا کلاس درس بچه ها باشه و من باید بهشون یاد بدم چطوری فکر کنن .

بعضی وقتام توی تلخی واقعیت زندگی خفه میکنم خودمو...